Een dag in de Alpen

Salewa-atleet Yannick Boissenot neemt ons mee op een dagtocht naar zijn thuis in de Franse Alpen. Hij herinnert ons eraan hoe "thuis" we ons voelen als we het geluk hebben te leven in een omgeving die zo rijk is aan landschappen, de een nog indrukwekkender dan de ander!

Yannick Boissenot un athlète de la team Salewa

In een paar stappen van vader naar skiër

Elke vader weet dat er maar één manier is om 's avonds laat of 's ochtends vroeg uit de slaapkamer van zijn kinderen te komen: op zijn tenen, stap voor stap, zonder het minste geluid te maken. Hij drukt millimeter voor millimeter op de hendel en kruist zijn vingers zodat hij niet piept. Als de vloer parket is, beweegt hij zich met de gratie van een kat.


Yannick is gewend om 's ochtends vroeg uit de slaapkamer van zijn kinderen te sluipen. Want naast vader is Yannick Boissenot ook skiër. Als je in Chamonix woont, aan de voet van de Mont Blanc, ligt het avontuur voor de deur: je hoeft geen duizenden kilometers te reizen om sneeuw te vinden in de Nieuw-Zeelandse Alpen of om de iconische Japanse poeder te skiën op het eiland Hokkaido. Als je tussen oktober en juli in Chamonix woont, is alles binnen handbereik, je hoeft alleen maar de tijd te vinden.

Charmonix

Het is allemaal een kwestie van tijd

En elke vader weet dat met twee kinderen tijd schaars kan zijn. De keuzes die we maken, de manier waarop we besluiten onze tijd door te brengen, bepalen ons als mens. Onze identiteit is pas echt van ons als we de middelen hebben om die te leven: je moet skiën om een skiër te zijn, en om een vader te zijn moet je van je kinderen houden, met ze spelen en ze leren wat belangrijk voor je is. Onze identiteit ligt in de dingen en de mensen aan wie we ons wijden.

Yannick gaat naar de keuken. Léa heeft al een dampende kop koffie voor hem gezet, die hij tevreden opdrinkt. "Kom niet te laat," herinnert ze hem zachtjes. Yannick knikt terwijl hij een paar sneetjes brood met jam verorbert en zijn sokken aantrekt. "Natuurlijk, Léa, maak je geen zorgen. Ik ben vroeg thuis vanmiddag. Dan bakken we een taart en halen we de sleeën tevoorschijn."

Léa glimlachte terwijl ze toekeek hoe Yannick zijn rugzak inpakte en zijn ski's pakte. Ze volgt hem met haar ogen als hij naar de deur loopt, geeft haar een kus en blijft vanuit het raam toekijken, haar gezicht vertroebeld door zijn adem die condenseert in de bijtende lucht. Het is niet gemakkelijk om een identiteit op te bouwen. Het is niet gemakkelijk om te begrijpen wie je bent en wat je met je leven wilt doen. En als je dat eenmaal weet, is het niet gemakkelijk om die moeizaam verworven delen van jezelf op te geven.

Charmonix avec Yannick BoissenotYannick Boissenot à Charmonix

Het is allemaal een kwestie van keuze

Maar soms hoef je niet op te geven. Soms is het genoeg om op de juiste plek te wonen, waar je een goede vader en een goede skiër kunt zijn, jonglerend tussen de slaapkamer van de kinderen en de gletsjer van Argentière, tussen de schommel in de tuin en de Aiguille du Midi. Laten we ervoor kiezen om op de juiste plek te leven en de moeite nemen om te doen wat nodig is om onszelf te blijven, zonder iets op te geven van de dingen die belangrijk voor ons zijn.


Want uiteindelijk zijn de beroemde Japanse poeder en de Nieuw-Zeelandse Alpen niet zo belangrijk. Het zijn de sensaties die dat wel zijn: het gevoel om in alle veiligheid en met perfecte bochten van de pistes af te razen en het gevoel om te zorgen voor de mensen van wie je houdt.

Yannick versnelt zijn tempo. In de verte in het oosten laat de zon haar eerste stralen zien.